کار دانشجویی در چین قانونی شد !

براساس نامه‌ای رسمی که از وزیر آموزش به تمامی دانشگاه ها و سازمان دولتی ابلاغ شده است، دانشجویان بین‌المللی مجازند تا داخل یا خارج از دانشگاه کارهای پاره‌وقت (کار دانشجویی) انجام دهند.

 

تعریف کار پاره وقت در این قانون: 

کار پاره‌وقت، همانطور که در اینجا اشاره شده است، به فعالیت‌هایی گفته می‌شود که دانشگاه سازماندهی و مدیریت می‌کند. دانشجویان باید این کارها را در اوقات فراغت خود انجام دهند تا برای بهبود شرایط تحصیلی و زندگی خود درآمد قانونی کسب کنند. این کارها شامل کارآموزی یا کارورزی برنامه تحصیلی نیست. هر دانشگاه فرصت‌های شغلی پاره‌وقت را سازماندهی و مدیریت می‌کند. قرار است دانشگاه‌ها قوانین و مقررات دقیق را تعیین کنند تا به این ترتیب شرایط کار پاره‌وقت دانشجویان بین‌المللی را مدیریت کنند.

 

• دانشجویان بین المللی  چند ساعت مجاز به کار پاره وقت هستند ؟ 

کار پاره‌وقت دانشجویان بین‌المللی نباید بیش از 8 ساعت در هفته یا 40 ساعت در ماه باشد. در تعطیلات تابستانی و زمستانی این میزان 16 ساعت در هفته و 80 ساعت در ماه است.

 

•  طبق قانونی جدید در چه مشاغلی می توانند مشغول به کار پاره وقت شد؟ 

این مشاغل به دوسته داخل دانشگاه (On Campus) و خارج از  دانشگاه (Off Campus) تقسیم می شوند.

مشاغل داخل دانشگاه شامل: دستیار آموزشی، دستیار پژوهشی، دستیار اداری و کارهای خدمات عمومی باشد.

مشاغل خارج از دانشگاه شامل: خدمات عمومی مثل کار در کافی شاپ ها، رستوران ها و … یا کار در شرکت های چینی که تماما نیاز به دریافت اجازه از دانشگاه محل تحصیل دارد.

 

• با کار دانشجویی چقدر دستمزد دریافت میکنید ؟ 

دستمزد کارهای ثابت داخل دانشگاه ماهیانه پرداخت می‌شود. دستمزد چهل ساعتی نباید کمتر از حداقل استانداردهای تامین زندگی بومی باشد که به طور جزئی قابل تغییر است.

حقوق پرداختی کارهای عمومی داخل دانشگاه ساعتی حساب می‌شود و باید با حداقل دستمزد بومی متناسب باشد. همچنین دستمزد کارهای پاره‌وقت خارج از دانشگاه نباید کمتر از حداقل دستمزد بومی باشد. مقدار دقیق دستمزد را باید افراد شاغل و دانشجویان تعیین کنند و مقدار تعیین شده باید در قرار داد کارمشخص باشد.

حداقل دستمزد کار پاره وقت بر اساس گزارش وبسایت China Briefing به ازای هر ساعت کار  از 15 تا 25 یوان در ساعت می باشد. که با احتساب 40 ساعت کار ماهانه این مبلغ در بازه 600 تا 1000 یوان در ماه قابل محاسبه می باشد.

 

• دانشجویان بین‌المللی که می‌خواهند در کار پاره‌وقت داشته باشند باید واجد شرایط زیر باشند:

الف. حداقل 18 سال سن داشته و از نظر فیزیکی قادر به انجام آن کار باشند.

ب. مجوز اقامت تحصیلی داشته باشند که بیش از شش ماه اعتبار دارد.

پ. دانشجویان باید قانونمند بوده، عملکرد خوبی در دانشگاه داشته باشند و رفتارهای محترمانه‌ای از خود بروز دهند. دانشجویان نباید سوء‌پیشینه یا سابقه قانون‌شکنی داشته باشند.

ت. از مدت حضور فرد در دانشگاه باید بیش از یکسال گذشته باشد.  دانشجویان دوره‌ی کارشناسی، دانشجویان تحصیلات تکمیلی، دانشجویان بورسیه یا پژوهشگران مجاز به انجام کار دانشجویی هستند.

ث. پیشرفت تحصیلی و حضور [در دانشگاه] باید مطابق استاندارهای دانشگاه باشد.

ج. [رعایت] قوانین و مقررات دیگری که دانشگاه دارد.

 

• مراحل قانونی اخذ مجوز کار دانشجویی چیست ؟ 

الف. دانشجویان باید رونوشتی از قرارداد کاری و تعهد‌نامه‌ای که در آن خطرات، مسئولیت‌ها و مواردی از این دست را پذیرفته باشند برای دانشگاه ارسال کنند.

ب. قرارداد کار، مجوز از دانشگاه و اسناد مرتبط دیگر باید ظرف مدت ده روز از اخذ همه اسناد ضروری به دفاتر نمایندگی مهاجرت مستقر در اداره پلیس (Security Bureau) فرستاده شود. سپس محل کار و شرایط کاری معتبر و دیگر اطلاعات مرتبط به مجوز اقامت شما اضافه می‌شود. دانشجویانی که این مراحل را کامل نکنند نباید در برنامه‌های کار پاره‌وقت شرکت کنند.

پ. در صورت تغییرات در محل کار و زمان کاری مجاز باید دور جدیدی از مراحل را ظرف مدت ده روز  با همه اسناد لازم برای به‌روز‌‌ رسانی اطلاعات خود در دفتر نمایندگی مهاجرت محلی انجام دهید.

ت. در صورت اتمام قرارداد با کارفرما و پایان کار پاره‌وقت باید مراتب را به صورت مکتوب به اطلاع دانشگاه برسانید و اطلاعات مرتبط باید در دفتر نمایندگی مهاجرت محلی به‌روز رسانی شود.

ث. فرصت‌های شغلی پاره‌وقت محدود به مناطق اداری است که دانشگاه در آن قرار دارد. زمان کاری مجاز نباید از تاریخ انقضای مجوز اقامت تجاوز کند. و محدود به یک سال است.

 

• دانشجویان بین‌المللی که شرایط زیر را دارند مجاز به کار پاره‌وقت نیستند:

الف. دانشجویانی که تحصیلات خود را به پایان رسانده‌اند و دانشجویانی که در هر سطحی تحصیلات خود را نیمه‌تمام رها کرده‌اند.

ب. دانشجویانی که قوانین و مقررات [مدنی] را نقض کرده‌اند و دانشجویانی که قوانین و مقررات دانشگاه را نقض کرده‌اند.

پ. دانشجویانی که رفتارهای بد و غیراخلاقی انجام داده‌اند و تاثیر بدی به جا گذاشته‌اند.

ت. دانشجویانی که کار پاره‌وقت به تحصیلات آنها آسیب می‌زند. دانشجویانی که به دلیل شرایط دیگری از نظر دانشگاه فاقد شرایط لازم برای ادامه کار هستند.